Onlangs was ik te gast bij het Microsoft Experience Center op Schiphol, op uitnodiging van @Velicus. Een start-up die hard aan de weg timmert om o.a. het Reanimatie-onderwijs weer een stap verder te brengen. Zij ontwikkelen al een tijdje het trainen in reanimeren m.b.v. de hololens en Augmented Reality en ik heb de kans om ze daarbij te volgen en te ondersteunen.
Als reanimatie-instructeur geef ik les bij diverse opleidingscentra die ook BHV/LEH verzorgen, MBO-onderwijs als het ROCvA te Hoofddorp waar Luchtvaartdienstverlening onder valt, Kinderdagverblijven, Sportinstellingen etc. Een zeer divers werkveld, waar reanimatietraining vooral nog old- school wordt verzorgd met diverse Manikins. Man/vrouw, blank/gekleurd, volwassen/kind/baby, oud persoon: allemaal verantwoord inclusief. Niets mis mee. Lekker hands-on trainen volgens de laatste richtlijnen van de NRR en zonder stokpaardjes en zijpaadjes.
Af en toe komt er dan iets op mijn pad wat triggert. Zo heb ik al eens verteld over mijn ervaringen met de VR-bril. Ik heb zelfs meegedaan met een retentie-onderzoek van het ROCvA en het AMC: wat beklijft na 4 weken reanimatietraining: hands-on op een pop óf een VR belevenis waar je het protocol voor je ogen ziet plaatsvinden en je zélf als bestuurder ook een stem hebt in protocol en vaardigheid. De resultaten na 4 weken ontliepen elkaar, verrassend genoeg, niet zoveel. Wat wél meespeelde was de ervaring van de studenten op de VR-bril zelf: duizelig, niet bekend met controller, irritatie. Je bent als instructeur relatief veel tijd kwijt aan instructie en begeleiding.
Met de hololens en AR ga je tóch een hele andere ervaring in. Je kunt allereerst kiezen voor de trainmodus. Daar wordt elke stap verteld en je volgt de voice-prompt in je microfoontje. Als je je zeker genoeg voelt, kun je kiezen voor de vaardigheidsmodus en moet je alles zelf doen. De attributen die je nodig hebt (mobiele telefoon, schaar, AED) ‚hangen‘ in de ruimte, pak je, gebruik je en je ziet de effecten van je handelingen door de bril. Belangrijk verschil met de VR-bril: je blijft als cursist ‚grounded“. Hiermee bedoel ik dat je nog steeds de ruimte kunt zien waarin je zit. Je ziet je handen, knieën, vloerbedekking, reanimatiepop.
Óver de reanimatiepop ligt een layer: je ziet door de bril een oudere man, oudere huid, kleding, benen. Als je ‚knipt‘ valt het t-shirt open. Hier zie je mij ‚knippen‘:
Tussen deze ervaringen door werden de bezoekers bevraagd over hun ervaringen en hun visie op het gebruik van deze techniek bij o.a. het reanimatie-onderwijs in de toekomst.
Nu is de #Hololens nog te prijzig voor een ZZP-er, maar onderwijsinstellingen hebben meer budget en daar zou ik deze vorm van reanimatietraining zeker aanbevelen. Daarnaast komen er dan nog de licentiekosten. Maar om deze nieuwe technieken op de voet te volgen en er af en toe over te vertellen: ik sta er wel open voor en deel dit dan ook graag op mijn LinkedIn platform. Men weet dan ook direct dat ik met de nieuwste technieken bekend ben 😉
Een aantal impressies hieronder:
Hier pak ik de AED en zet het apparaat in de cirkel bij het hoofd en ben ik 112 aan het bellen…
Quelle:
